Ik geloof alleen in de bevrijding van Palestina, niet in concessies aan de Zionistische entiteit – Doc Jazz

Tariq Shadid, de Palestijnse chirurg en musicus met artiestennaam Doc Jazz, werd geïnterviewd door de Duitse website ProMozaik. In het interview beantwoordt hij vragen over de rol van muziek in de strijd, de rol van de media, de houding van Duitse politici en de solidariteit in Turkse kringen. Het oorspronkelijke interview werd gevoerd in het Engels en is hier te lezen.

Vragen van Dr. Milena Rampoldi:

1. Waarom besloot u chirurg te worden? Hoe belangrijk is een chirurg voor de Palestijnse maatschappij vandaag de dag?

Ik kom uit een familie die nogal wat artsen heeft, ook mijn moeder is arts. De keuze om medicijnen te studeren was dan ook niet vergezocht, maar tegelijkertijd sterk ingegeven door mijn wens om chirurg te worden. Ik had het gevoel dat een baan te hebben die bestaat uit het helpen van mensen op een zichtbare en tastbare wijze, goed bij mijn persoonlijkheid zou passen en bij mijn diepe wens om mensen op een dergelijke wijze te helpen. Ik heb er nooit spijt van gehad: ik voel me volledig op mijn gemak in dit beroep, het is een onderdeel van mij geworden.

Ik hoop nog steeds ooit de Palestijnse maatschappij te kunnen dienen met chirurgie, maar zoals u weet staat het Zionisme me niet toe om in Palestina te wonen en daar mijn beroep uit te oefenen. Het Palestijnse volk als geheel heeft grote aantallen artsen en chirurgen, en heeft deze ook hard nodig, maar omdat ‘Israel’ de volledige controle heeft over grenzen en bewegingsmogelijkheden, komt het zeer vaak voor dat moeilijke omstandigheden resulteren in een gebrek aan chirurgen en andere gezondheidswerkers, evenals aan medische hulpmiddelen.

2. Wat betekent muziek voor u in politieke zin, en hoe kan muziek bijdragen aan politieke verandering?

Muziek op zich ontleent enige mogelijke politieke betekenis alleen aan de songtekst. Songteksten zijn zoals gedichten begeleid door muziek, en dus kunnen ze gebruikt worden voor het uiten van om het even welke menselijke emotie, wens, boodschap of visie. Ik denk dat het er vooral van afhangt hoe populair de muziek is, of het kan bijdragen aan politieke verandering, en het is ook afhankelijk van hoe goed de boodschap aansluit bij de overtuigingen van een al bestaande beweging. Verzetsgroepen geven muziek meestal een duidelijke rol, omdat ze zich bewust zijn van het motiverende en onderwijzende effect dat ervan uit kan gaan. Denk bijvoorbeeld aan hoe snel nieuwe verzetsliederen uitkwamen direct na de Shujaiya slachting in Gaza: dat kostte nauwelijks een paar dagen.

3. Wat zijn de belangrijkste doelstellingen die u met uw songs wil bereiken?

De muziek die ik maak heeft als doel om de wereldwijde beweging voor de bevrijding van Palestina te ondersteunen. Dit is waarom mijn teksten meestal in het Engels zijn, zodat ze toegankelijk zijn voor mensen vanuit de hele wereld. Dat is ook waarom ik songs schrijf in zoveel verschillende muzikale stijlen, in de hoop dat ik al die verschillende culturen in de wereld ten minste een song bied waarmee ze zich kunnen vereenzelvigen. Mijn droom is dat deze wereldwijde activisten voor Palestina mijn muziek omarmen, en dat ze het gebruiken om een extra impuls te geven aan hun demonstraties en bijeenkomsten, maar ook dat ze het zullen gebruiken om hun vrienden aan de kwestie te introduceren op een subtiele, niet-confronterende manier. Ik heb veel voorbeelden gezien van mensen in het Westen die oorspronkelijk weinig interesse hadden in de Palestijnse kwestie, maar geïnteresseerd en betrokken raakten via mijn muziek. Wanneer ik dat zie gebeuren, is dat enorm motiverend en bevredigend.

4. Welke relatie ziet u tussen songtekst en muziek?

Waar het de boodschap aangaat, draait het vooral om de songtekst. Het is echter het feit dat deze boodschap in rijmende vorm is weergegeven, en aan een ritme en een melodie wordt gekoppeld, die deze songtekst een herhalingskracht geeft die onmogelijk op een andere manier kan worden bereikt. Je kunt het refrein van een nummer nog heel lang in je hoofd blijven horen nadat je naar de song hebt geluisterd. Zelfs als je in het begin weinig aandacht hebt besteed aan de tekst, is het slechts een kwestie van tijd voordat je ook nieuwsgierig wordt naar wat er eigenlijk wordt gezongen. Volgens mij is dit de reden waarom popmuziek een voordeel heeft dat veel andere vormen van politieke expressie niet bezitten. Het wordt nog veel te weinig ingezet, ondanks dit gigantische potentieel.

Westerse media zitten vrijwel volledig op slot over de Palestijnse zaak. Ze staan onder zware invloed en controle van Zionistische lobby’s, en geven Palestijns nieuws dan ook minimaal weer, alleen net zoveel als nodig is om de schijn van objectiviteit bij hun lezers op te houden. Afgezien hiervan, functioneren ze vrijwel als spreekbuis van het Israëlische regime. Zonder de vele diep schokkende foto’s van de onvoorstelbaar onmenselijke misdaden die ‘Israel’ tegen de Palestijnen van Gaza heeft gepleegd, en zonder de geweldige inspanningen van pro-Palestijnse social media activisten om te zorgen dat deze foto’s de massa’s bereikten, zou deze Zionistische dominantie van massamedia op geen enkele wijze in balans zijn gebracht.

6. Wat betekent ‘Intifada’ voor u na de 50-daagse oorlog in Gaza?

De Intifada is altijd aanwezig, soms in een staat van sluimer, soms piekend in een massale golf van burgerlijke ongehoorzaamheid onder de Palestijnse bevolking die onder de bezetting leeft. Natuurlijk hebben die pieken een historische betekenis, zoals de Eerste en de Tweede Intifada. We moeten echter niet in de val trappen  waarin gedacht wordt dat tussen deze massale Intifada’s er geen verzetsgeest heerst. Zolang er een bezetting is, is er een Intifada, hoewel deze in vele verschillende verschijningsvormen, omvang en methoden naar voren komt. Ik ga in mijn songs ‘Intifada’ en ‘Free Palestine (We Resist)’ dieper in op deze verzetsgeest.

7. Wat is uw boodschap aan kinderen in Gaza?

Mijn boodschap aan de kinderen van Gaza is dat zij onze hoop zijn voor de toekomst, en dat ik hoop dat ze het in zich kunnen vinden om de afschuwelijke verschrikkingen die ze hebben moeten ondergaan te kunnen verwerken zonder hun liefde voor het leven, het vaderland en hun vrijheid te verliezen. Hun tragedie heeft mijn hart gebroken; hun indrukwekkende wijsheid en veerkracht heeft de stukken weer aan elkaar gehecht. Wij, jong en oud, hebben geen keus dan door te gaan: te leven, lief te hebben, te bidden, en ons te verzetten.

Vragen van Aygun Uzunlar:

Ik heb mijn song ‘Freedom Flotilla’  gewijd aan de Turkse martelaren van de Mavi Marmara. Wij voelen ons sterk verbonden met het Turkse volk door de geschiedenis, en door culturele en religieuze verwantschap. Het is enorm inspirerend om de Turken in opstand te zien komen tegen ‘Israel’. We hopen dat ze dat zullen blijven doen, totdat Palestina bevrijd is, en een onafhankelijke soevereine staat wordt met nauwe en broederlijke banden met Turkije. Ik ben ervan overtuigd dat zij die droom met ons delen.

Link naar de songtekst: http://www.lyricsmode.com/lyrics/d/doc_jazz/freedom_flotilla.html

2. Welke politieke oplossing wil u voor Palestina?

Ik geloof alleen in de bevrijding van Palestina, niet in concessies aan de Zionistische entiteit. Het Zionisme is een extreem racistische en expansionistische ideologie die iedere vorm van coëxistentie onmogelijk maakt, zowel binnen dezelfde grenzen als over grenzen heen. Ik geloof dat het Zionisme ideologisch kan worden verslagen door politieke, economische en activistische druk. De enige oplossing die voor iedereen kan werken is een bevrijd Palestina dat al haar inwoners als gelijke burgers accepteert, ongeacht hun religie of etniciteit. Alle Palestijnen die in de diaspora wonen moeten in staat worden gesteld om naar hun vaderland terug te keren: dit is een onvervreemdbaar recht.

Turkije kan een enorm verschil maken, door zeer heldere keuzes te maken. Het heeft de potentie om een enorme druk uit te oefenen op ‘Israel’ door het verbreken van diplomatieke, economische en militaire samenwerking. Ik blijf hopen dat deze dag zal komen, hoewel het duidelijk is dat in de huidige situatie andere overwegingen de overhand hebben over deze radicale keuze. Maar goed, je weet maar nooit. Ik kan alleen deze wens uiten, die ik overigens niet alleen aan Turkije richt, maar aan elk ander land dat banden heeft met de Zionistische entiteit, en in de eerste plaats aan hen onder de Arabische regimes die schaamteloos hun hoofden hebben gebogen in de richting van ‘Israel’.

Ik geloof dat de agenda van Europese media volledig gedicteerd wordt door de wensen van ‘Israel’. Het nieuws wordt altijd weergegeven met een schaamteloos duidelijke vooringenomenheid in de richting van ‘Israel’.

5. Wat zou u willen zeggen aan Duitse politici die denken dat zij Netanyahu moeten steunen omdat ze Joden hebben vermoord in de Tweede Wereldoorlog?

Het punt is hier juist dat deze politici zelf geen Joden hebben vermoord, dus ze hoeven de schuld en boetedoening niet over te dragen van generatie op generatie. Ik geloof dat als zij de juiste les hebben geleerd uit de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog, dit juist is dat politici en burgers altijd keuzes moeten maken die gebaseerd zijn op de gelijkheid van alle mensen, ongeacht hun etniciteit. Als ze daadwerkelijk deze zinvolle en morele lijn van denken zouden volgen, zouden ze nooit uitkomen op het steunen van Netanyahu, maar hem en zijn ideologie juist tegenwerken op dezelfde wijze waarmee ze nu de Nazi-leiders van het verleden verguizen. Als ze daarentegen nog steeds hun keuzes baseren op etniciteit, in plaats van op gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid, hebben ze in het geheel niets geleerd van de slachtingen van de Tweede Wereldoorlog, en herhalen ze juist de fouten van hun voorgangers.

Ik denk niet dat er een specifieke muzikale stijl is die het meest geschikt is voor een politieke strijd. Zo een strijd is immers multi-dimensioneel. Verzetsmuziek hoeft niet altijd te klinken als de ‘Drums of War’. Het hangt ervan af welk aspect van de strijd wordt belicht. Dit is waarom mijn muziek zich niet tot een genre beperkt, maar juist probeert de stijl te hanteren die het beste past bij de boodschap van het nummer.

Veel dank aan ProMosaik e.V. voor dit interview. Als je de muziek van Doc Jazz wil exploreren, kijk dan rond op de website, gebruik je zoekmachine, of bekijk en beluister de 102-song music repository on Soundclick, of bezoek het Youtube channel.