Nog 1 keertje knallen: laatste Doc Jazz gig 1 Juni, De Unie, Rotterdam

Wanneer weet je dat iets genoeg is? Het is moeilijk aan te geven, te meten, of met zekerheid te bepalen. Boven alles is het vooral een gevoel.

Ik heb recent besloten van mijn aankomende optreden op 1 Juni in Rotterdam, in De Unie, mijn laatste reguliere muziekoptreden in Nederland te maken. Zoiets klinkt misschien wat drastisch, en ik heb er via Twitter, Facebook en Ask.fm een aantal vragen over gekregen. Het lijkt me daarom netjes om iets meer toelichting te geven op mijn besluit, en uit te leggen wat het precies inhoudt.

Mijn muziek heeft weliswaar geen groot publiek in Nederland, maar een ding is een feit: mijn fans in de lage landen behoren tot de meest toegewijde die een artiest zich maar kan wensen.

Sinds de laatste jaren is mijn fan-base vooral gesitueerd in Palestina – en dat lijkt me begrijpelijk, gezien het overheersende thema in mijn songs. Verreweg het grootste deel van mijn inmiddels ruim meer dan 33.000 Facebook fans komt uit Palestina, of is van Palestijnse afkomst.

Dit doet er echter niets aan af dat ik van de fans in Nederland en België, ondanks hun relatief kleine aantal, keer op keer een bijna ongeevenaard loyale en warme steun heb mogen ondervinden.

Het grootste deel van hen is van Marokkaanse afkomst, en ze steunen zowel mijn songs als mijn boodschap met een toewijding waar ik een enorme waardering voor heb, en die mij werkelijk kan ontroeren. Het is op hun verzoek en aandringen dat ik enkele jaren geleden besloot aan mijn jaarlijkse bezoek aan Nederland ook een optreden te verbinden.

Dit heeft plaatsgevonden in 2011, en in 2012, en zal ook dit jaar weer gebeuren. Deze keer wordt echter, zoals ik via de social media al aankondigde, de laatste in de reeks: driemaal is scheepsrecht!

Wat ik bedoel met ‘het laatste optreden’ is dus eigenlijk: het laatste optreden in Nederland op eigen initiatief. Het is zeker niet zo dat ik een keiharde beslissing heb genomen om nooit meer in Nederland een muziekpodium te betreden. Ik kan het alleen niet meer opbrengen om hier zelf de initiator van te zijn.

Wonend in het buitenland is het voor mij moeilijk – ondanks de fantastische inspanningen van mensen in Nederland, zonder wie het überhaupt niet mogelijk zou zijn – qua gemoedsrust en levensdrukte mij ermee bezig te houden, naast mijn drukke bestaan als chirurg. Bovendien brengt het voor mij ieder jaar flink wat kosten met zich mee.

Voor een aantal mensen is deze beslissing een teleurstelling, zoals ze me hebben laten weten, maar mijn boodschap aan hen is: niet getreurd. In kleine kring zal ik in de jaren hierna desgewenst een gezellige avond voor hen vrijmaken wanneer ik in Nederland ben, zodat we zonder de poespas van promotie en organisatie toch nog iets leuks kunnen doen. Ik heb er alle vertrouwen in dat de mensen die hier voor in zijn, via mijn Facebook page en vriendenkring wel op de hoogte zullen raken wanneer dit eventueel plaats zal vinden.

Wat ik op 1 Juni ga doen, daar wil ik alvast wel iets over verklappen, onder voorbehoud: ik ben van plan op een aantal verschillende instrumenten een solo-act te brengen, hoofdzakelijk Arabische liedjes in de vorm van zang, shibbabeh (Palestijnse fluit) en Oud. Hiermee hoop ik recht te doen aan de Palestijnse folkloristische traditie. Hierna zal ik samen met de band van Sanne de Jong (Sadie Jayne) de gebruikelijke Doc Jazz nummers hopelijk op een spetterende manier van het podium knallen.

Als je weet dat iets voor het laatst is, geeft dat een speciaal gevoel, waar ook positieve kanten aan zitten. Voor mij ligt de nadruk hierop: de last van de belofte van het jaarlijks terugkerende valt hiermee van mij af, en ik heb er daardoor extra veel zin in om er een mooi optreden van te maken!

Wil je dit meemaken, hou dan alvast de avond van zaterdag 1 juni vrij. Het avondvullende programma zal binnenkort officieel bekendgemaakt worden, maar ‘schrijvenaar en sprekenaar’ Derek Otte, spoken word artiest Stryder, en Abbas Hamideh, voorzitter van Al Awda, de grootste Palestijnse Recht op Terugkeer- organisatie in de Verenigde Staten, hebben al aangegeven in ieder geval van de partij te zullen zijn. Dat alleen al lijkt me een heel goede reden om dit unieke evenement niet te willen missen!

Het evenement heeft als thema; 65 jaar Nakba. Het zal plaatsvinden op 1 juni, in Rotterdam, in De Unie.

Verdere details, zoals organisatoren, tijdstippen en het beleid m.b.t toegang zullen binnenkort bekend worden gemaakt. Ik hoop jullie daar te zien !

Doc Jazz

P.S. Mijn speciale dank gaat uit naar Rachid Eznaden, Sadika Arab, Imane M. en Hanane Harram. De Musical Intifada gaat ondanks bovenstaand bericht gewoon door, met jullie fantastische steun! Taoufik Ben Yahya wil ik bedanken voor zijn inspanningen om de Musical Intifada in de afgelopen jaren een podium te geven. Verder ben ik grote dank verschuldigd aan Smahane Arghidi, voor haar gedreven toewijding om dit jaar het evenement van de grond te krijgen, en Zakaria Hamidi.