Goed nieuws: ‘Nederlandse Moslimlente’ is op komst

door Tariq Shadid — Titel gelezen? Stel dat dit echt waar zou zijn. Stel, dat naar analogie van wat door velen de ‘Arabische Lente’ wordt genoemd, er een vergelijkbaar bloeiseizoen zou aanbreken onder de Nederlandse Moslims. Interessante gedachte, toch?

Men lijkt wereldwijd aardig onder de indruk van de ogenschijnlijk onstuitbare opmars van vrijheidsdrang van de bevolking in de Arabische wereld, tientallen jaren lang geteisterd door koloniale en daarna dictatoriale onderdrukking. Is het dan ook mogelijk dat Nederlandse Moslims een lenteseizoen gaan inluiden – en is daar ook aanleiding toe?

Dat laatste in ieder geval wel, ja. Ik weet dat bepaalde lieden nu direct de kaart ‘slachtofferrol!’ willen trekken, zelfs nog voordat ik die aanleiding beschreven heb. Geen zorgen, op het begrip ‘slachtofferrol’ komen we zo nog terug. Maar aanleiding? Ja, dat is er zeker.

 

We kunnen deze aanleiding eenvoudig opsporen door de vraag ‘waarom’ te hanteren. Waarom, bijvoorbeeld, moet een Nederlandse Moslim zich schuldig voelen over een aanslag die in New York gepleegd is? Hoe je het ook draait of keert, dat is niet alleen onlogisch, maar ook onterecht en stompzinnig. En er is nog veel meer, bijvoorbeeld: waarom zou een Nederlandse Moslim minder aantrekkelijk moeten zijn voor de arbeidsmarkt?

Waarom zou een Nederlandse Moslim er genoegen mee moeten nemen dat zijn of haar voedsel niet meer bereid zou mogen worden op een wijze waar hij of zij in gelooft, terwijl andere Nederlanders rustig mogen eten wat ze willen, op de manier die hen zint? Waarom moet een gehoofddoekte Nederlandse Moslima beoordeeld worden op grond van wat zij op haar hoofd draagt, in plaats van op grond van wat er in haar hoofd zit? Sterker nog, waarom kan van haar rustig geëist worden dat ze zich ontkleedt (want zo zou ze het ervaren als ze gedwongen zou worden haar hoofddoek af te doen) terwijl anderen gewoon op hun hoofd mogen dragen wat ze willen (een keppeltje bijvoorbeeld)?

Waarom moet het als acceptabel beschouwd worden dat een Nederlandse Moslim een hogere of andersoortige straf zou kunnen krijgen voor eenzelfde delict, dan een Nederlandse niet-Moslim? Waarom moet het door hen geaccepteerd worden om al meer dan 10 jaar lang dag in dag uit, als groep te worden beoordeeld in plaats van als individu?

Helaas is de lijst nog veel langer, maar om dit artikeltje behapbaar te houden, laten we het hier nu even bij. Er moet immers bij de gestelde vragen een antwoord gevonden worden. Ja, waarom eigenlijk?

Pak de grondwet erbij, en het Nederlandse paspoort. Zeer interessant! Volgens deze twee genoemde systemen blijkt de ‘Nederlandse Moslim’ eigenlijk niet eens te bestaan. Er zijn wettelijk gezien dus geen verschillen tussen een Nederlander die Moslim is, Christen is, Animist is, of helemaal geen religie aanhangt. En langs deze weg ontdekken we vanzelf het antwoord op de gestelde vragen, een buitengewoon simpel antwoord dat eigenlijk alles oplost. Dat betrouwbare, wettelijke, solide antwoord is: om geen enkele reden!

Met andere woorden: er is geen enkele reden om op al die genoemde punten een ondergeschikte positie te aanvaarden, of in te nemen. Het kan dan kennelijk allemaal door demagogie afgedwongen worden, maar de wet ondersteunt het totaal niet. Sterker nog, in feite tornt dat zelfs aan de grondbeginselen van de Nederlandse staat.

Maar er is nog iets, iets dat voor de potentiële ‘Nederlandse Moslimlente’ misschien zelfs nog wel relevanter is. Een zeer belangrijk besef, dat steeds meer doordringt. Er is geen enkele reden om zelf als Moslim mee te werken aan deze scheve verhoudingen door de gepresenteerde formule van ondergeschiktheid te accepteren. Met andere woorden: een Nederlander is een Nederlander, ongeacht verdere invulling zoals geslacht, geloof, etnische afkomst, of favoriete sportclub. Zo werkt het echte Nederland, althans als de Islamofoben hun met racisme besmeurde handen van haar keel zouden halen.

Deze realisatie is van essentieel belang voor het wel of niet ontstaan van een Nederlandse Moslimlente. De essentie van die Lente zou zijn dat op geen enkele wijze meer meegewerkt zou worden aan het in stand houden van de underdogpositie. En nu noem ik even het woord slachtofferrol, maar dan helemaal niet in de ‘GeenStijl’ betekenis van het woord. De werkelijke slachtofferrol, waar korte metten mee gemaakt moet worden, is dat je verzuimt je rechten op te eisen. Zo maak je jezelf tot slachtoffer. En om dat niet te zijn eis je niet een paar van die rechten op, maar allemaal. En dat doe je niet door te zwijgen, maar door te spreken, te schrijven, en desnoods te demonstreren.

Sterker nog, lukt dit, dan ben je pas echt geïntegreerd. Ook hier wordt de definitie daarvan totaal anders gehanteerd dan die nu door alle Nederlandse partijen wordt gebruikt, zowel de rechtse als de linkse. Deze ware integratie – (rechts)gelijkheid niet alleen in de wet maar ook in de praktijk – is voltooid, als alle discriminatie op grond van etnische afkomst of geloofsovertuiging 6 meter onder de grond begraven ligt. Een Nederlander is een Nederlander.

En waarom zegt de titel van dit stuk dat die Lente onderweg is? Om twee redenen, een theoretische en een empirische. De theoretische is dat deze Lente absoluut onvermijdelijk is. Voortgaande onderdrukking krijgt namelijk uiteindelijk altijd een antwoord. Vaak is het een kwestie van tijd, omdat mensen de neiging hebben een status quo als onveranderbaar te beschouwen, ook als die zeer negatief is. Maar er komt een dag, dat men begint te geloven in verandering, en dat is eigenlijk ook het enige dat nodig is om deze in gang te zetten.

Vanuit empirisch oogpunt is de Lente al begonnen. Dit was recent op een zeer fraaie wijze te zien aan een stortvloed van reacties op Facebook en Twitter van opgeleide jonge moslims op de miskleun van Tofik Dibi, Naima Azough, en de onverbeterlijke Ahmed ‘Oom Tom’ Marcouch. De ‘Final Fatwa’ werd door zeer velen van hen ontmaskerd als de zoveelste poging van het Nederlandse politieke establishment om de Moslims in Nederland ertoe te bewegen de jas van schaamte over hun eigen identiteit aan te trekken, deze keer sluw vermomd in een oproep tot ‘emancipatie’ tegen de ‘eigen’ religieuze autoriteiten.

Wat krijgen we nou, dacht kennelijk een groot deel van deze jonge intellectuelen. Wij leven toch al jarenlang totaal niet onder enige dwang van die religieuze autoriteiten? En moeten we nu voor de zoveelste keer een halfgare schuldbekentenis (o.a. voor 9/11, en voor zeldzame archaïsche uitwassen van traditionalisme waar we nog nooit iets mee te maken hebben gehad) gaan zitten afleggen aan een autochtoon Nederlands oubollig politiek bestel, door onze handtekening onder die lachwekkende onzin te zetten? Het vlijmscherpe stukje van Abdelkarim El-Fassi ‘Final Flutwa’ op Wijblijvenhier is een prachtig voorbeeld van een geemancipeerd stuk in deze trant.

Deze onafhankelijke geluiden klinken als: excuse me, stelletje politieke ‘knuffelallochtonen’, gaan jullie nu ineens als vertegenwoordigers van seculiere partijen een religieuze fatwa uitvaardigen die – sic!, en ook sick! – nota bene gericht is tegen religieuze fatwa’s van schriftgeleerden? Dus we moeten gehoor geven aan een Groen Links fatwa, die oproept tot ongehoorzaamheid maar zelf gehoorzaamheid eist? Lachen, of huilen, het is maar net hoe je ernaar kijkt, maar erin trappen: ho maar. Denken kunnen we zelf, zonder een opdracht daartoe van Dibi, en we doen niet anders, en kennen allang geen andere manier van leven.

Ja, doorgestoken kaart. Overduidelijk populisme, demagogie, en volksverlakkerij in opdracht van een door Islamofoben overheerst politiek bestel, waar we al vele versies van over ons hoofd heen uitgegoten hebben gekregen. Tell you something: we zijn er helemaal klaar mee!

En daar was dan het begin van de Lente. Gesmolten sneeuw, krokusjes die hun kopjes boven het gras uit gingen steken, vogeltjes die bij de vogelmakelaar langsgingen om een geschikte boom voor hun aanstaande kroost uit te zoeken. Tweet, tweet, twitter, twitter. Hoor je het al? Luister maar goed.

Of die Lente door zal zetten? Meestal doen lentes dat wel. Hoe snel, dat zal de tijd leren. Maar op komst is hij zeker. In shaa Allah !