De zionistische kolonisatie van Palestina

Al Jazeera English publiceerde recent een handige collectie video’s en animaties, Palestine Remix genaamd. De eerste animatie op de pagina is een nuttig en beknopt overzicht van hoe de zionistische invasie de demografische samenstelling van het land doelbewust veranderde.
Om deze informatie toegankelijk te maken voor een groter Nederlandstalig publiek, werd de animatie door de Palestijnse activist en artiest Doc Jazz omgezet in een filmpje met een Nederlandstalige voice-over. Het filmpje kon op Facebook direct rekenen op een grote interesse, en verwierf in de eerste 3 uur maar liefst 2,000 views.

De hardnekkige leugen die door Zionisten in Nederland wordt verspreid dat “de Palestijnen het land verkochten aan de Joden” is niet te rijmen met de geschiedkundige feiten die je in dit korte informatiefilmpje tegenkomt. Als je je inzet voor Palestina, zorg dan dat je op z’n minst de kennis die hierin wordt overgebracht, paraat hebt.
Wat hier volgt is een transcriptie van de voice-over, en het filmpje zelf. Sommige mensen lezen liever dan dat ze luisteren en kijken, terwijl dit voor anderen juist weer omgekeerd geldt. Zo kan iedereen aan zijn trekken komen. Verspreid dit filmpje of dit artikel in je vriendenkring, zodat mensen de zaken weer op een rijtje hebben.

“Na de val van het Ottomaanse rijk viel Palestina onder het koloniale bestuur van de Britten, ook wel het ‘Britse mandaat’ genaamd. Het voornaamste doel van de Britten, zoals geformuleerd in de ‘Balfour declaratie’, was om historisch Palestina naar politieke, administratieve en economische omstandigheden te leiden die de vestiging van een ‘Joods Nationaal Tehuis’ in Palestina mogelijk zouden maken.

Voorafgaande aan het Britse mandaat in Palestina, bedroeg het percentage Joden slechts 3 % van de totale bevolking.

In de periode tussen de Eerste en Tweede wereldoorlog faciliteerde het Britse mandaat Joodse immigratie van Europa naar Palestina. Hiermee was het percentage Joden in 1947 vertienvoudigd, tot 33 procent van de bevolking van Palestina.

In 1946 was minder dan zes procent van het totale grondgebied van Palestina in bezit van Zionistische Joden.

In 1947 werd een plan voorgesteld door de Verenigde Naties, waaronder 55 % van historisch Palestina tot een Joodse staat zou behoren, en 45 % tot een Arabische. Jeruzalem zou een speciale internationale status verkrijgen.

Dit voorstel werd verworpen door de Palestijnen, aangezien het hen een groot deel van het land dat onder hun controle was zou ontnemen. In die tijd bezaten ze 94 % van historisch Palestina, en waren 67% van de inwoners Palestijnen.

Op 14 mei 1948, de dag dat het Britse mandaat verliep, riepen de Zionisten de staat ‘Israel’ uit. Zionistische terroristische organisaties zoals de Stern, Haganah en Irgoen verdreven meer dan 750,000 Palestijnen uit hun huizen, vernietigden meer dan 530 dorpen, en namen 78 % van historisch Palestina in hun bezit. Er bleef 22 % over, opgesplitst in twee delen: de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook.

In 1949 werd Israel als lidstaat toegelaten tot de Verenigde Naties. Van een Palestijnse staat is het nooit gekomen.

In Juni 1967 nam Israel bezit van geheel historisch Palestina, door de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem te bezetten. Hiermee werd de Israelische bezetting de langstbestaande in de moderne geschiedenis.

In 1993 tekenden PLO leider Yaser Arafat en de Israelische premier Yitzhak Rabin de Oslo Verklaring van Principes.

Het was de bedoeling dat de verdere onderhandelingen zouden vastleggen welke delen van de overgebleven 22 procent van Palestina, die in 1967 door Israel werden bezet, door de Palestijnen bestuurd zouden worden.

De Palestijnen kregen een bepaalde mate van zelfbestuur in de stedelijke gebieden van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Desondanks behoudt Israel de volledige controle over het gebied, en de mogelijkheid om op ieder moment binnen te vallen.

Zelfs vandaag de dag is nog niet tegemoet gekomen aan de Palestijnse nationale aspiraties. In geheel historisch Palestina zijn Palestijnen blootgesteld aan bezetting en kolonisatie, belegering en oorlog, en discriminatie en tweederangsbehandeling door de Israelische overheersing.

Bovendien wachten nog altijd miljoenen Palestijnse vluchtelingen in kampen op hun recht om naar hun huizen terug te keren.”